AĞAÇLAR

Son yapraklarý da döküldü,
Akacak yaþlarý da kalmadý artýk,
Bak kuþlar da öpecek yer bulamýyorlar.
- Gelinlikler gibi taç yapraklar bir yana -
Üst örtümlük sarý yapraklarý da yok,
Baltalar çalýþýr þimdi, kuru dallara.

Çocukluklarýný bilirim oysa bu aðaçlarýn ben,
Yeþil yeþil giysili filizleri þarký söyler,
Birlikte çalýþýr, birlikte halay çekerdiler.
Ne hamarattýlar bir bilseniz hepsi,
Zehirler soluyup durmaksýzýn gönülden,
Oksijen sunarlardý dünyaya sevgiyle...


Ve el çýrparken hepsi güzel türkülere,
Susardýlar birden yeller estiðinde,
Gölgelerine sýðýnan kuþlar uyuyup,
Yorgun vücutlara serinlik çöktüðünde.
Oysa þimdi deðil orman,
Tek bir yeþil dal, tek bir özgür aðaç,
Ya da kuru olsun, tek bir canlý dal bile deðiller.

Kesildikçe bir bir güzelim aðaçlar,
Kuru odun, ölü dal ve çýra olurlar.
Döner durur bir nefeslik gölge arar,
Tek bir gölgeye muhtaç þimdi,
Zavallý Ýnsancýklar..

01/01/2007,Mersin
Sosyal Medyada Paylaşın: