RENÇBER'in KEYFİ

Hayatýný adamýþtý baðlara,
Ve hayat verdi yýllarca yeþil asmalarýna.
Üzüm sattý durmadan yaz-güz tonlarca,
Giydiremedi yine güzel pantolonlarý,
Renkli baðcýklý þirin pabuçlarý,
Minik birer ýrgat olan çocuklarýna...

Üzümünü iþtahla alýp
Çaresizliðin fiyatýna,
Raký ve þaraplar yapýp çeþit çeþit,
Keyiflerine keyif kattýlar sofralarýnda;
Düþünmediler bir kez bile olsun,
Bu büyük mutluluklarý kimden di?

Bir kez bile olsa zevk anlarýnda,
Dert edip düþünmediler bile,
Hepsi yaralý düþlerini üzümcünün;
Her yýl verilen resmi üzüm fiyatýyla,
Tekrar ve tekrar,
Düþlerinin içine ettiler Hüsnü’nün...

Sarhoþ akþamlar, akþamlar art arda..
Keyifli naralar attýlar ustaca mehtaba,
Rakýlý, þaraplý yaþamý büyük aþkla sevip,
Üzümcü’yü ise, bir kez olsun sevindirmediler asla...

Açýp da iþlemeli tabakasýný Hüsnü,
Kalem gibi özenle ve þevkle sarýp,
Ohh deyip tüttüremedi keyifle bir sigara;
Rençberim, ýrgatým garip üzümcüm...
Ohh deyip keyifle bu yýlda savuramadý,
Ýnatçý nasýr gibi dertlerini öte yana,
Ve zalým dünyadan uzak diyarlara...

10.Þubat.1978, Mersin
Yalçýn Öner
Sosyal Medyada Paylaşın: