ne suretlerle çýkýyor karþýma zaman
çýkmaz sokaðýmýzýn
çýkýlan bir ucundan gidiliyor
meyve veren çocukluk bahçelerine
orda dar yollar geniþ
küçük adýmlar büyük
daha aðaca çýkabiliyor annem
hafýzasý tam
gücü düþleriyle eþ
babam sað, yonca biçiyor
daha salýncakta þarkýlar söylerken
yerindeydi bütün aðaçlar
birbirine yakýndý ahþap evler
dere yataðýna salkým söðütler sarkardý
içinde yüzerdi çocuklar
çok güzel, çok gençken herkes
yerli yerindeydi
hayata baktýðýmýz pencere, odalar
bir koþu vardýðýmýz çarþý
iki adýmlýk komþu evleri
kapý önleri, dostluklar
anneannem, radyosu
herkes yaþýyordu
bayram tadýndaydý bayramlar
deðeri vardý bir divitin, basma entarinin
erkenden giyinilirdi
çocuk yürümekler mi güzeldi yoksa
çocuk gülmeleri mi?
tertemiz merdivenlerden inip çýkmak mý?
kocaman dünyayý alýp avuçlarýna
almak mý sunulan þekerlerden
sevda denilen bir þey vardý
o baktýðýnda yürünürdü
çiçekli þarkýlý yolda
sevince samanlýðýn seyran olduðu günlerdi
yaþadýkça yýllara yayýlan..
22.06. 2019 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.