Hiçbir þey istemem ben, ne makam ne para, pul!
“Güneþimden çekilin”, gölge etmeyin yeter…
Bu âlemde huzurdan, baþka ne ister ki kul?
Huzursuz bir yaþamdan, var mýdýr daha beter?
Muhtaç kaldýk milletçe, bir dirhemlik huzura!
Bakmadý kimse dönüp, yurtta hal-i hazýra…
Her gün beþ kez söyledik, baþtaki baþ nazýra!
O da ibibik gibi, boþ bacalarda öter…
Oynamayýn ne olur, azcýk erincimizle!
Ellerimizde kumpas, ölçeriz inç/imizle…
Kimsede hal kalmadý, baksan en dinçimizle!
Her gece sýrýlsýklam, baþtan aþaðýya ter…
Duble yollar yaptýk da, “huzur” sýðmadý yola…
Birisi baðýrdýkça, döndük hep saða, sola;
Milletin tasarrufu, gitti rüzgâra, yele!
Sermayesi laf olan, bir gün tükenir, biter…
Öyle muhtacýz ki biz, huzurlu bir heceye…
Yýllardýr hasret kaldýk, tasasýz bir geceye!
Baykuþ tünedi þimdi, damlardaki, bacaya;
Artýk bütün evlerden, kara dumanlar tüter…
Karaman-2019/06
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Lütuf deðil yapýlan þeylerin oncacýðý.
Bu millet olmamýþtýr kimsenin oyuncaðý.
Tencerede kalmadý artýk kaynayacaðý.
Ya düzeltin ve yahut burda býrakýn yeter.....................................................................................................mustafa yýldýztekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.