Gülüşlerimiz

Cana can katan gülüþlerimiz harlanýr,
Ay ýþýðý vurunca dolu soframýza.
Nadasa býrakýlan sevincimize su yürür,
Salkým saçak filizlenir muhabbetimiz.
Ulu orta güleriz ayýplanmaz neþemiz.


Razý deðildir gönlümüz,hüzne gark olmaya.
Aslý gibidir yüreðimiz karanlýklarda,
Mevsiminde açan çiçekler gibiyiz yani,
Açýnca dolu dizgin, açýnca bereketli heybemiz.
Zift sürülmüþ caddelerde ki çiçek,
Akarsularýn berraklýðýndaki kudret,
Nasýlsa bizimdir, nasýlsa yaþýyoruzdur hala.


Mayhoþ rüzgarlarýn uðultusudur ömrümüz,
Ellerimizin kirinde saklý emeðimiz.
Rahvan atlar gibiyiz hoyrat ve deliþmen,
Yalçýn doruklarýna çýkarýz sevdanýn, yaþamanýn.
Ellerimiz ezdiðinde bir nar çiçeðini,
Mar diliyle söyleþir tabiat türkümüze.


Okunur karanlýkta ýþýltýmýz,
Saðanak yaðmurlu havalarda,beraber ýslanýrýz.
Mayýs kokularý damýtýrken tenimiz,
Aþk sýzar çatlaklarýmýzdan usulca,
Nisan yaðmurlarýna karýþýr öykümüz.


Yine çiçeklendik bahara müjde gibi,
Açacaðýz zemheri de berfin misali,
Sisler arasýnda berrak geleceðimiz.
Ýrkilince s’açýlacak aþktan,
Nergisler, zambaklar, lotus çiçekleri.
Sosyal Medyada Paylaşın: