Ele avuca sýðmayan bir aþktý bizimkisi, Manasýný bizde buldu biz de hayat oldu. Can olduk,nefes olduk birbirimize Þimdi ne oldu,neden yanyana deðiliz neden.
Göze mi geldik yoksa söze mi Birbirimizi o kadar çok severken Ayrýlýðýn çamurunda nasýl böyle battýk. Nasýl eriyip bittik,hasretin ateþi ile nasýl.
Ben seni hiç unutmadým bilirim sende unutmadýn. Bir umuttur deyip,bekliyorsundur benim gibi. Geçecek bu günler,bitecek bu sancýlý günlerimiz Yeniden yanyana,göz göze olacaðýz.
Ýçimde s’ayýklýyorum , sana dair tüm kelimelerimi Adýn kanatacak diye yüreðimi ödüm kopuyor. Bu telaþda seni kaybedemem, Müsait bir zaman diliminde sev beni.
Ben sana sabah ezanýnýn huzuru ile geldim Gözlerini mahþer bildim Sevmeyi sevap Beni attýðýn bu ateþ neyin nesi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ekrem Yilmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.