Kefenimin rengi gri olsun anne

Çamura saplanýp kirlenmek güzeldir elbet
Hâlâ âþýk olmadýysan tabi” derdinde hep
Dinlemezdim hiçbir zaman seni
Aþkýn çamuruna saplanýnca anladým

Yüreðimden dökülen
Bir damla gözyaþýydý satýrlara
Her cümlesi kana bulanan
Sanýrým ben en çok
Alýþmaya, alýþtým
Gerisi külli yalan

Belli etme Anne!
Sevmekten korktuðumu sansýnlar.
Býrak kahpece sevmeleri onlara kalsýn!

Bilirsin! Umursamaz tavýrlarým bir tek sana söküyor
Bu yüzdendi vakitsiz cinnetlerim

Þimdi!
Cinnet geçiren çocukluðumun köhneleþmiþ yanýný
Beynimin bir tarafýnda yaksam
Isýnýr mý yüreðim anne?


Isýnmaz deðil mi Bu yürek?

Sakýn! Aðlama ama anne
Galiba ölüyorum
Ölüyorum ölmesine de
Deðer miydi? Bilmiyorum

Kefenimin rengi gri olsun! Anne
Bilirsin! Küçük adamlar yalnýzken ölür,
Teneþirde yatan tüm sevdalýlar gibi!
Kalbime týkadým pamuklarý
B/ýrak gözleri kanasýn sevdalýlarýn

Sen sadece;
Gri renkli yalnýzlýklarý ört üzerime anne!
Ben kapattým gözlerimi
Sen aðlama
B/ýrak b/aþka sevdalýlar aðlasýn


Sosyal Medyada Paylaşın: