Ellerim Sen Kokuyor

Soluksuz þehrin izbe sokaklarýnda
Ömrümden kalan son nefesi de tükettim
Pencerenin buðusunda yine yalnýzlýðým ayazlanýyor
Sensizlikten kalan karanlýk geceler üstüme her çöktüðünde
Göz/bebeklerimden kanýyorum

Gittin
Gitme diyemeyecek kadar halsizdim
Derme çatma duygularýmdan bir yýðýn sensizliði
Sigara yapraðýna sarmalýyorum
Dilimdeki son þarkýya eþlik edecek kimsem olmasa da
Kaldýrým taþlarýyla kavgamý ayýracak solgun yüzler taþýyorum çehremde

Gittin
Ýniltilerim kýrmýzýlaþtý gül yapraklarýnda
Ayrýlýk çanlarý beynimi uyuþturuyor nicedir
Gittin
Akrep yelkovanla zýtlaþtý
Saatler gidiþine takýldý

____ Þimdi___
Yalýnayak
Anadan üryan
Loþ griliðindeki çocukluðumu arýyorum
N/isyan fýrtýnalarý kopuyorken yüreðimde
Issýz sükûnetimde boðuluyorum her gün
Z/aman vermezken seni, bana
Lal dokunuþlarým geceyi delse ne yazar
Iþýðým kendi önümü aydýnlatmadýktan sonra
Ki kör kuyularda saklý kaldý çocukluðum

Ayaklarýmda prangalaþmýþ aðrýlar acýyor
Buðusunda sensizlik çýðlýklarý gözlerimin
Ýncinmiþ dudaklarýmda kahýr feryatlar
Dudaklarým ki!
Enjekte edilmiþ nikotin kokusu
Sigara dumanýnda kaybolmuþ hayallerim
Ýçime çektikçe azalýyorum senden

v
e
sen
Takvim yapraklarýndan bir tane daha kopar.
Yokluðunun her saniyesinde yaþlanýyorum
Ellerim sen kokuyor
Hayalin gözümün önünde
Nerdesin sevgili...

Sosyal Medyada Paylaşın: