Yolculukta, araba durur, iner yolcular; Ýki ev arasýnda macera böylece baþlar, Atlar yoldan ve kýrbaçtan serseme dönmüþ, Gözü yorulmuþ, vücutlarý uyuþmuþ.
Ve iþte âniden leylaklarla çevrili, Sessiz ve yeþil, ýslak bir vadi, Kavaklarýn arasýnda bir dere mýrýldar, Yol ve yolun gürültüsü unutulmaya baþlar!
Ota uzanýrsýn ve duyarsýn huzuru, Dinlenirken sarhoþ eder otun kokusu Ve bir þey düþünmeden bakarsýn havaya…! Heyhat! Bir ses baðýrýr : “Beyler, arabaya! “
Gérard de Nerval (1808-1855) Çev. Sunar Yazýcýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunar yazıcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.