ARMUT AĞAÇLARI ÇİÇEK AÇTIĞI ZAMAN
Biliyorum!
Dalýp dalýp gidiyorsun
Turnalar üzerinden geçtiði zaman
Özlüyorsun!
Kahroluyorsun!
Armut aðaçlarý çiçek açtýðý zaman.
Yýldýzlara bakýyorsun geceleri
Nihavent bir þarký sýzýyor dudaklarýndan
Ve yüreðin buz tutuyor biliyorum
Kehkeþanlar ýþýk saçtýðý zaman
Kirpiklerine kar yaðýyor
Üþüyorsun
Armut aðaçlarý çiçek açtýðý zaman.
Sana geliþim düþüyor aklýna her gece
Hep bir þiirin güvertesinde düþlüyorsun beni
Önce yüreðin kopacak gibi oluyor yerinden
Sonra parmaklarýn titriyor,
Hasret damlýyor ellerinden
Ve bir korna sesiyle ben
Yosun kokularýna karýþýyorum birden
Öyle geçiyor günlerin
Öyle düþünüyorsun biliyorum
Öyle düþüyorsun uçurumlardan
Gece uykularýn kaçtýðý zaman
Bir bekleyenim olsa diyorsun
Bir sevenim
Armut aðaçlarý çiçek açtýðý zaman.
Oysa her þey ne kadar da güzeldi seninle
Özlemek, kavuþmak, hatta ayrýlmak bile…
Ýþte, sen istedin, ben sustum!
Vurdum bendeki bütün sözcüklerini
Sende tükeneceksin elbet
Senide unutacaðým
Ýçimdeki þiirlerin göçtüðü zaman
Ve bir yabancý gibi
Alýp yalnýzlýðýný gideceksin
Armut aðaçlarý çiçek açtýðý zaman.
Aydýn YÜKSEL-ANKARA
21.04.2019-02.04-PAZAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.