RESİM

Kalk çocuk!
Bir fýrça al eline,
Ben tuval olayým, sen ressam,
Umuda giden yolu çiz önüme
Yüzümü baþtan aþaðý huzura boya,
Bembeyaz olsun dünyam.
Sonra maviye sür fýrçaný
Sevince baþla içimden.
Gözlerime tebessümleri çiz,
Dudaklarýmdan yanaklarýma doðru gülmeleri.
Ýki kaþýmýn arasý düz ve geniþ olsun.

Her renge boya aklýmý,
Geçmiþimi çiz mesela.
Mesela bütün hatýralarýmý.
Önce tahta oyuncaklarýmdan baþla
Sonra aðlamalarýmý çiz ara ara
Bir köþeye yoksulluðumu iliþtir
Bir köþede o mazlum halim olsun.
Tenimi esmere boya týpký buðday gibi,
Saçlarýmýn ucuna baharý tuttur
Bütün yeþili sür yüreðimin yamaçlarýna
Bir yanýmý yaðmurlarla ýslat uçsuz bucaksýz,
Bir yanýmda güneþ açsýn altýn sarýsý.

Sonra gençliðimi koy tuvalin tam ortasýna.
Hem de bir deniz olsun yüreðimin kýyýsýnda,
Kumsalýnda uçuþan martýlar.
Sulara doðru koþan bir çocuk.

Berrak bir sabah çiz bana,
Aðaçlarýn arasýndan taze bir güneþ.
Tahtadan bir masa,
Üzerine bir parça ekmek,
Biraz peynir
Birkaç zeytin karala.
Bir tarafýna beni koy,
Bir tarafýna bir kýz resmet
Sabah uykusundan uyanmýþ
Üzeri pembe.
Gözleri mahmur,
Öylece otursun karþýmda
Onun bardaðýný boyama hatta
Hatta çayý benden olsun.

Sonra bana dön sen
Heyecana batýr fýrçaný,
Batýr korkma!
Bütün titremeleri sür bacaklarýma.
Yere doðru çiz bakýþlarýmý
Boncuk boncuk ter koy alnýma.
Çünkü böyle bir anda
En çok utanmak yakýþýr insana.


Aydýn YÜKSEL-ANKARA
28-20-2016-Pazar-23.30

Sosyal Medyada Paylaşın: