Arastada Türkleþmiþ bir Yahudi;
Her ikindi gelirdi çay içmeye…
Müezzinde bir ses var ki, davudi!
Moiz hazýr, kendisinden geçmeye…
Müezzinin sesi gökte inlerken!
Diken, diken olur Moiz dinlerken!
Hicaz ezan, arastada çýnlarken;
Baþlar orda cana ömür biçmeye…
“Ey Allah’ým, yaktý beni þu ezan!”
Ýkram mý ki, yoksa bana mý cezan?
Her cezana razýyým ney/se mizan!
Çaðýrýrsan, hazýrým ben göçmeye…
“Bu müezzin beni dinden edecek!”
Okundukça kalp bedenden gidecek!
Söyle komþu beni kim affedecek?
Benim hakkým var mý dinin seçmeye?
Ertesi gün, hastalanýr müezzin…
Yeni gelen kötü okur, ne hazin!
Yüzünde al güller açar Moiz’in;
Derki; “çok az kalmýþtý ya uçmaya!”
Ezan deyip geçmesin hiç hocalar…
Musikiden anlamayan bocalar!
Makamatta hepsi biraz toycalar!
Tüm gönüller, hazýr bekler ölçmeye…
Karaman-2019/05
Halil Þakir Taþçýoðlu
EMÝNÖNÜ RÜSTEM PAÞA CAMÝSÝNDEN BÝR KISSA...RAMAZANI KARÞILAMA.
ÜSTATLARDAN:
Kur’an’da tilavet makam ezanda
Ruha dokunur güzel okuyanda
Nerede estetik sanat þu anda
Moiz’de bayram yanaþmaz kaçmaya................................................................-Abdulkadir Yýldýz-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.