Tezat

bir yaným göçük bir þehrin istemsiz gururu,
bir yaným solgun bir kentin ezilmiþ nuru.
göðsümde ayak izleri,
kimisi sýla yolunda kimisi gurbete yolcu.
eksik sevinçli papatyalar açýyor,
alaca mevsimimde.
karanlýðýn aydýnlýk yarasý nüksediyor,
güneþ geceyi kýskanýyor
ölüm gibi bir gecede.
yaþamak heybetli bir suç çoðu zaman,
çoðu zaman ölmek firar etmek dünyadan.
parmaklarýnýn ucunda yürüyor dünya,
sessizlik, en büyük kehanet bu çaðda.
portakal kabuklarý sardým yarama,
ceviz aðacýndan düþler kurdum
odamýn dip boyasý gelmiþ tavanlarýnda.
kibrit kokusunda ölüme kurdum
tüm saatlerimi yangýn sokaklarýnda.
çeki düzen verdim kalbime,
topladým ruhumu tutsak eden zincirlerimi.
vakitsiz yakalanmadým hiçbir baþkaldýrýya.
biliyorum, kendime yetecek kadar yokum hayatta.
ve hiç arta kalan bir hikayem olmadý.
tükettim zencefil kokulu tüm masallarýmý.
þimdi bulunduðum yolun ortasýnda
dursuz duraksýz kaçmaktayým.
topuklarýmda vazgeçmiþliðin serin sularý..

Sosyal Medyada Paylaşın: