ne zaman pencereden
güneþe dönecek olsam yüzümü
geceyarýsý köpekleri ürmeye baþlar
karanlýðý sererler evlerin önüne
istersen geçme yýldýzsýz günden
cebinde kalan bir kaç lirayý
simit hesabý yapanlara say
hayatý aklýndan çýkar bir an
sevgiyi ince ipliklerle örmekten cay
yolundan kendine dönenler geçsin
durmadan büyütsün aynalarý
küçüldükçe küçülsün bakýþlarý
uzaklaþtýkça insanlýktan
yine de umudu unutma derim
belki çokça sayýlan sandýklardan çýkar
belki de yere saðlam bastýkça ayaklarýn
sana uzanan sayýsýz elden
büyür karýnca adýmlarýn
yersin ekmeðini
emeðin..
17. 04. 2019 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.