bahar geldi, kalýn örtülü kýþtan sonra
sular sýzdý daðlardan
daha kelebekler uyanmadý anne
bekliyor mor kokumlu sümbüller
yeþeren ova, tepeler, günler
ne bekliyor
hangi çoban çalacak da kavalýný
toplanacak bir araya, ayný çadýr içinde yaþayanlar
sürülerini özgürce salacaklar yazýya
korkmadan kurda kuþa yem olmasýndan
korku salmadan karanlýk
sabah yüzüyle güneþin
güne girecek
daha uyanmadý kelebekler anne
yalpalýyorlar her uçuþta, dönüþte
bir tel eksiliyor kanatlarýndan
güzel müzikler duyulmuyor
gökyüzünün sesi sonuna dek açýk da
örtüyor sesimizin üstünü
oysa güzele yürüyor
her notada
bir yanlýþlýk var inan ki
yer deðiþtirmiþ gözümüzün önünde her þey
düðün dernek yapacak günde deðiliz
baþýmýzýn içinde çalan davul
karman çorman yapýyor öykümüzü
korkuyor kelebekler
þaþýrýyor kanatlarý
rengi çiçeði
gönlümüz bulanýyor anne
bu heyelan baþka yaðmurdan
açýkta kalýyor evler bütün yalnýzlýðýyla
açýlýp örtülüyor kapýlar
girip çýkýyor insanlar kuþkuyla
sorarak birbirine
yarýn nasýl bir gün olacak
kim týrmalýyor üstünü güneþin
kim eksiltiyor
kanatlarýný kelebeklerin
neden daha kelebekler uyanmadý anne
neden sürüyor bu kaçýþlar
kim sýkýyor üstüne
buz gibi soðuk sularý
neden kapalý bütün yollar
geçit yok ütopyamýzda bile
o güzelim mavi yaza..
10. 05. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.