_____Ben gelmedim davi için/ Benim iþim sevi için.
_______________________________Yunus Emre
Sevgi parayla olmaz, onun kaynaðý kalptir!
Cüzdanlar kabardýkça, gönüller daralýyor…
Parayla gelen sevgi, geçmez akçedir, kalptýr;
Sevgi kalpten geldikçe, su gibi duruluyor…
Zamane sevgileri, menfaate dayalý!
Anlamadý demeyin, bu pekmezin tadý yok!
Aðlayan, gülen meçhul, yüzler farklý boyalý;
Halkta takat kalmadý, çýkmýyor feryadý yok…
Para kazanmak kolay, kolun biraz uzunsa!
Lakin sevgi kazanmak, ayaksýz da oluyor…
Evladý ayalin de, can sofranda tuzunsa;
Sevenin çoðaldýkça, gönlün sevgi doluyor…
Ýnsanlarý Miraç’a, sevgidir ulaþtýran!
O yol kardeþlikten ve bir de barýþtan geçer!
Ýhtiras ve hasettir, pisliðe bulaþtýran;
Sevgi ol nimettir ki, tüm kapýlarý açar…
Hani, Derviþ Yunus’un tarif ettiði gönül?
Dostluðun kitabýný yazmýþtý Âþýk Veysel…
Þimdiki sevgileri, eden var mý tahayyül?
Kaç dostu uzatmýþtýr, kabrindeki güle el?
Ne zaman bitirdik bu, dað gibi sevgileri?
Kim çekip aldý onu, gönlümüzden ölmeden?
Alan var mý hayatta, hak etmiþ övgüleri?
Gel diyorken Mevlana, ayýrmadan, bölmeden!
Bomba düþse bu denli, þarapneller olmazdý!
Birkaç laftan anlamaz, böldü partiküllere!
Bir düþünür olsaydý, genç fidanlar solmazdý!
Döndü insanlarýmýz, tüm savrulan küllere…
Karaman-2019/04
Halil Þakir Taþçýoðlu
Ýlk ismi uzundu, deðiþtirdim...HÞT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.