Zaman Siyaha çalan parmaklarýyla öteliyor sancýlarý O ve benden açýlan yeþil/mavi sözdür mektup Söz ki ýþýk hýzýyla saðdan ve soldan Birbirine kavuþan.
Güneþ çekilince Elime alýyorum benimle büyüyen çocuklarý Ve bütün günlerimi.. Sýrtýmýn yokuþundan inerken su Basamak basamak bir deniz kývrýlýyor ki Gövdem gölgesine çekilen Çiçek tenli bahar
-kulaðýna çýnlayan ben miyim-
Yýðýn yýðýn salkýmlarca ve Ufalanan duvarlarca geldim odana Buðudan yaþlar süzülürken camlardan Çek koltuðunu adýmlarýma Göreceksin Mesafeler küçülecek Bak Aklýmdasýn Saksýdaki toprakta dalgalanýrken rüzgar Yüzümün soluðuna Yüzünle birlikte Zamaný çekiyorum
Zaman Siyaha çalan parmaklarýyla öteliyor sancýlarý Ki, Bir yapraðýn uðultusunda bile Sýcacýk yürürken sesin içim çoðalýr gözlerine Emekledikçe yüreðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.