Dumaný tütüyordu daha Gözbebeklerimin, Usulca akan yaþlarým, daha nemliydi yuvalarýnda. Her gelen giden, Bir parca sýzdýrýyor! Yüzümdeki zemin, Tahriþ oldu. Ve daha, Yüzümdeki, Gülümsemelerimin, parçalarý eksik! O kadar kýrýk ki ! Dudaklarýmýn titrek kýþý, Yazlarýmýn kurak güneþi, Gözlerdeki kirli yüz... Hala sýcak! Baþýmdaki güneþ. Korunacak bir galip, Gölgede yok!? Ve hala eksiliyor, Gözlerimin iffeti...!!! Dokunmadý da, o kadar zararým kimseye, Ne oluyor artýk !!! Gozlerimdekiler, topraða can bile veremiyor,! O kadar mý? kirli !!! O kadar, aðrým var ki þuan! Biraz Anlatamamak, Biraz Dýþlanmak, Ve Birazda, Yaraya tuz basmak gibi iþte...? Ve dahasý , Hala, yüzüm sýcak !!! Yüz hatlarým da deðiþti. Çirkin bir ifade, Ýtiçi bir anýmsý iþte. Ve artýk boðuldum... Sýðamýyorum bedenime, Býktým, usandým, yoruldum... Baþkalarýnýn gülmelerini, Gözlerimdekilerle sulamaya...
#Peryasýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.