ÇARESİZ
Bir rüzgar almýþ baþýný gidiyor,Sarp kayalýklara doðru,Bir tavþan uzaktaki daðýn yamacýnda ürkek ürkek bakýyor,Sarp kayalýklara konmuþ Kartala"
Ve uðulduyor bozkýr
Uðulduyor rüzgar
Bir Ana,Çaresiz bir þekilde bekliyor oðlunu Bir Ana...
Yer gök gözyaþý içinde...
Toprak ýslak ekinler kurumuþ
Ýnsanlar çaresiz yara bere içinde...
Yalýn ayaklý bir çocuk haykýrdýkça sesi,sarp kayalýklara bir kurþun gibi yayýlýyor.
Azrail yer gök arasýnda sýkýþýp kalmýþ
Çaresiz insanlarýn haline gözyaþý döküyor
Bir korku,bir þaþkýnlýk
Ýnsanlar insanlar
Yer,Gök ve toprak
Tanrýya karþý durmuþ sanki...
Süt beyaz bir ak güvercin sarp kayalýklara kondu
Azrail gidip geldi gidip geldi
Ve sonra Bir Yýlķý Atý göründü uzaktan
Çaresiz insanlar gözyaþlarý içinde olanlarý izliyor.
Daðýn zirvesinde bir Anga kuþu Aðzýnda bir yýlan
pençesinde bir ot
Yoksa Gýlgamýþ destanýn’daki ölümsüzlük otumu?
Yer gök sessizlik içinde
Ýnsanlarýn yüzlerinde bir gülümseme
Yýlký atýnda bir kiþneme
Sarp kayalýklarda bir yankýlama
Ýnsanlar ayakta
Azrail ayakta
Yer gök ayakta
Toprak Ana haykýrmakta..."
Sedat Evren
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.