hep duvar duvara deðdi deðecek
bir düþte bile
korkarak uyanacaðým
yaslanacaðým
içimdeki geniþ çiçekli bahçedeki aðaca
orada tanýdýk çocuklar gülüþecek
salýncak kuracaklar koca elma dalýna
daha sonra mýsýr koparacaklar közlemek için
çaya koþacaklar eteklerini kaldýrýp
sandal yapacaklar çamaþýr leðenini
en küçüklerini bindirip içine
býrakacaklar suya
çabam karlý tepelerin ardýndakileri uyarmak
nasýl sýkýþtýklarýný anlatmak
bulanýk suda balýk avlamaya çalýþtýklarýný
hayatýn yoksulluk maaþýndan ibaret olmadýðýný
önlerinden yanlýþ yollar geçirildiðini
avlanýldýðýný özgür kuþlarýn
sokakta köpeðin bile
bunun için havladýðýný
bilmezdi, bilmez sokaðýmýn insanlarý
deva deðildir kapýya býrakýlan bayat yiyecek
duymamaya meyleder
beyinlerinde körleþtirilen hücreler
ellerim var benim
elleriniz var desem!
09. 03. 2019 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.