badem çiçekleri ve sen

kalabalýk bir orkestrada kendi halinde bir keman gibi yalnýz seni çalýyorum.
yaramýn izi benimle konuþuyor.
biliyormusun,
aþkýn dini gözlerindir
ve gülüþün bir peygamber gibi dururken hafýzamda
þirk koþuyorum seni bana baðlamayan tüm baðlaçlara.
ellerin kanun namýna bir adamýn ellerine kilitleniyor.
ve bir tarih dersinde kendimi rejim muhaliflerine vurduruyorum.
þimdi;
aðzýnda bir dolu gülüþ,
elinde badem çiçekleriyle, þiirimin protokolünden geçiyorsun
böyle sallana sallana sallana
esas duruþa geçiyor çelimsiz alfabem.
kamu düzeni alt üst oluyor
nefessiz kalýyor tümcem.
siyasi bir þiveyle seviyorum seni
deli gibi deðil gayet aklým baþýmda.
gayet realist platon gibi ya da Sürrealist Frued gibi,
 seviyorum seni ve badem çiçeklerini.
uzat ellerini bana
kapat gözlerini
bak sesim trafik ýþýklarýnda mendil satan bir çocuðun yüzüne çarpýyor.
ve kýrmýzý ekmeði andýrýr böyle hodbin durumlarda.
iþitiyormusun, vapur düdüklerini
martýlarýn nefesini
güneþ batarken kuþlarýn sesini...
daha bir çok sebepten ses birikti eðri bilincimde.
yani ben ne kadar sana yürüsem  hep bir çevirmeye takýlýyorum
üstelik suç aleti üstümde
Gözlerin.
ve bütün marþlar dilimin ucunda
aðzýmdan kaçýrmýþým seni turna sürüsü gibi
ya bizi vurursa a(v)cýlar..


pysnt.
Sosyal Medyada Paylaşın: