Elbet bir gün
Tükenir kurak topraklý kadýnlar
Ucunu yeþertecek Nisan yok
Dört yanýna birikmiþ siyahlar
Ahh! Ne kadar katý kokuyor nefesleri
Iþýk yok görgüsüzlüðünü saklýyor
Of Allah’ým
Sana seslenen ünlemi bastýramadým
Afrika’da açlýktan ölen çocuklar
Mecalsiz kaldý kelebeðin kanadý
Solucan bir simit parçasý arýyor
Köreldi masumiyet
Oysa herkes melek olmalýydý
Çoðaldý etrafta yürüyen þeytanlar
Ötede bir yere kýtalara uzandým
Aðýrlýk çöker ruhum talan
Üzerimde büyük bir gömlek
Bir sebep aramaya gerek var mý?
Son durak en uzak yer
Son durak en yakýn yer
Bugün de caným üzerimde
Sabahlarýmdan kovamadýðým yüzsüzler
Ayný gökte açar gözlerimiz
Pencerede geriniyor sokak kedisi
Yýrtýk pabuçlarý uçursun rüzgâr
Dayanmak zor haksýzlýklara
Can yakana kimse dur demiyor
Caný yanan sýcak bir tas çorbanýn peþinde
Belki de miras üzerimde
Hep karþýma çýkýyorlar
Öpsem gözlerimi sürgün olurlar mý?
Çetrefilli yalancýlar.....
Ummuhan YILDIZ