çocuktum
ne bilirdim büyüyeceðimi anne
bir sürü sorun döþeyeceklerini yoluma
oturtacaklarýný kenarýnda kapýnýn
izin almadan dýþarý adým atamayacaðýmý
söylemedin, özgür sallayamayacaðýmý saçlarýmý
elimden ç’alýnacaðýný küçük esintilerin bile
böyle oynamamýþtýk evcilikte oyunda
önce aþýk olmak vardý, sonra evlilik
hem daha olgun bir yaþta çocuk deðil
büyümeden olmayacaktý çocuklarým
oyuncak bebeðimi býrakmadan
girmeyecektim kapýsý kilitli odalara
hani senin yaþadýðýný yaþamayacaktým
adýmlarým sekmesini yitirmeyecekti anne
her attýðým adýmýn hesabý sorulmayacaktý
bir gülüþümün sorun olacaðýný bilmezdim
bilmezdim kadýnýn boðazýndaki kýrk düðümü
özgür inip çýkacaðým merdivenlerim olacaktý
kolayca uzanacaktým yýldýzlara
inmeyecekti salýncak kurduðum aðaçlardan
saf dýþý edilmeyecekti, þarkým, sözüm, þiirim
bir su gibi süzerek içmeyecektim sözcükleri
çiðnenmeyecekti zavallýlaþtýrýlýp harflerim
bana öksüz öksüz bakmayacaktý
þiirli resimli defterlerim
þarkýlar bestelemeliydim anne
odam olsun isterdim
rahat soluk aldýðým
kendimi dünyaya açtýðým renklerim desenlerim
elime bir koca olarak verilmemeliydi hayat
benim insan olduðumu anlamalýydýlar anne
çoðu kadýn gibi örselendim, çiðnendim, dövüldüm
kör talih dediler ah kýzým kör talih
elimizden ne gelir!
gizlenip yüreðimin en kuytu yerine
çýkmayý denedim iðne iplik ucundan
gözüm kaldý kuþlarda, uçurtmalarda
takýlmasýn istedim özgürlüðüm aðaçlara tellere
düþürülmek istendi anne
bakýþlarýmýn hedefi
kuþlar
u
ç
u
r
t
m
a
m
29. 02. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.