Aynayla Yüzleşme (49.Yaş)

Kýrk dokuz yaþýna girince sezdim,
Aþk için cezamýn dâr olduðunu.
Çile dergâhýnda nefsimi ezdim,
Anladým özümün nâr olduðunu.

Dýþardan görünmez gönül yarasý,
Gecesi, gündüzü, yoktur süresi,
Kim anlar baþ ile ayak arasý;
En ince sýzýmýn yâr olduðunu?

Vefalý olanlar, eskide kalmýþ,
Vaatler, yeminler, askýda kalmýþ,
Has lirik þiirler, baskýda kalmýþ;
Bilse tek dizemin kâr olduðunu.

Sol yanýma bastý hasret mührünü,
Terk etti Kýrýkhan, vuslat þehrini,
Ýçmeyen bilemez hayat zehrini;
En büyük ezamýn zâr olduðunu.

Yaþadýkça insan, farkýna varýr,
Seviyor sandýðýn, sinsice vurur,
Kanaat getirdim, kalkýnca gurur;
Þu gönül gözümün kör olduðunu.

Ateþin korunu soðutmak için,
Yüreðimi biraz avutmak için,
Duydum efkârýmý daðýtmak için;
Mýzrapla sazýmýn bir olduðunu.

Acýmasýz yýllar, tene ziyandý,
Gözlerimin altý, mora boyandý,
Aynada çizgiler, ayan beyandý;
Haykýrdý yüzümün sýr olduðunu.

Ýlkbahar, Sonbahar, þok kýþlar geçti,
Kervanlar, katarlar, çok kuþlar geçti,
Dereler, tepeler, yokuþlar geçti;
Gördüm son düzümün zor olduðunu.

Adalet kalmamýþ, her yaný hile,
Yaklaþýyor gitme aný menzile,
Ýnandým dünyada olmasa bile;
Mahþerde nizamýn var olduðunu.

01.03.2019
Muhittin Alaca








Sosyal Medyada Paylaşın: