ÇOBAN YILDIZI UMUTLARIM

Umudun kendisidir düþünmek...
Bir yolculuk, beklentilerimize,
Oldurmak...
Çaresizliðimize konan kuþ,
Kanatlanan kelebekler içimizden ansýzýn!


Ve coþkulu bir sevinç
gözle görünür,
Çözüme odaklý, yine sevgi dolu bir bekleyiþ!..


Ne güller biter, ne dikenler
Elimiz kanayýnca anlarýz
acýsýný dikenin!
Ah, off etmek yetmez;
çaresizlik, çürütür yüreðini insanýn!..
Döker küfünü ekmeðinin yüreði
Aç gözünü der; gözüne perde inmiþlere,
sarýlýp sevdasýna bütünden yana!


Artýk ne durak var inilecek,
Ne bir sinemaskop trajik komedi!
Ufkundan sorulur ötesi,
biz olduðun sürece!


Çoban yýldýzý gibi
parlýyor umutlarým!
Tutsam elini yoldaþ;
kurtulacak memleket!


Ey gidi koca dünya!
Cehenneminde yandým.
Dev bir ayna bildiðim,
evrenin ta kendisi!
Kördüðüm çözülmeli;
gördüðüm, insan yüzü!


03.09.2017/Kadriye PERVAN


Sosyal Medyada Paylaşın: