Bütün diller halay çeker ülkemde.
Ne kötülük gördünüz ki Türkçemde?
"Önce vatan" vardýr madem ilkemde,
Vatansýza yer bulunur ökçemde.
Karacoðlan Osmanlý’da elde saz,
Sözlerini ulaþtýrmýþ bugüne.
Lale Devri þairinde Türkçe az,
Halk katýnda kavuþmamýþ hiç üne.
Fars diline Arapçayý kat biraz,
Türkçeden de üzerine serp hafif.
Ýþte sana saray dili, tat biraz.
Bilirim ki, alamazsýn hiç keyif.
Azerbaycan, Türkiye’yle ayný soy.
Onlar Farsça, biz Arapça katmýþýz.
Hiç bilmeyen, sanýr bizi ayrý boy.
Naçar kalýp içimize atmýþýz.
Ýnternette yaratmýþlar sanal dil,
Yazýþýrken sesli harfi çalmýþlar.
Ayný vatan, ayný bayrak, ayný il;
Ne yazýk ki ruhumuzu almýþlar.
Parmaðýnla birkaç harfi fazla yaz.
Özentiyle, yazýk etme iline.
Sahip çýk ki, kýþ olmadan gelsin yaz.
Güzel Türkçe çok yakýþýr diline.
Halay çeken Türkçe olsun elinde.
Yozlaþmaya “Artýk yeter, bir dur!” de!
Dil birliði saðlanmalý ilinde.
Aksi halde tüm umutlar beyhude…