düş sancısı

ninem ölünce cennetin rengi diye bir film izledim.
belkide nineme cennetten bir renk seçiyordum.
sonra kör bir çocuðun avuçlarýndan öptüm bir fon müziði eþliðinde.
bir þiir kaç kez okunur bilmiyorum ama latin harfleriyle tercümesi zor bir acý yaþýyorum.
 bazen murat gibi olayým diyorum.
bütün acýmý bir tekel rakýsýna gömüp bir dal sigaranýn daha yaþamýna son veriyorum.
onada acýyorum, kültablasýna da.
sigarayý boðan parmaklarýmý kýnýyorum gayri samimi siyasi bir þiveyle.
 buz gibi bir suda güvercin gibi çýrpýnýyorum sanki.
güvercin dedimde aklýma üvercinka geldi. bilirmisin üvercinkaýý,
 bilmesende olur.
sýklýkla can yücel okuyorum, nazým hikmet okuyorum mayakovski okuyorum.
en yaþamaklý þiirin sonunda bazen cesedim kýyýya vuruyor.
oturup kendime aðlýyorum.
bazen baþka þeye de aðlamýþlýðým olmuþtur.
 "erkek adam aðlar"   böylemiydi, deðilsede böyle say.
þimdi naylon bir tarakla  tara çocukluðumun yetim saçlarýný.
bana ermenice ninniler oku. anlamam ama hissederim.
bir keresinde jileti hissetmiþtim kalbime giden damarý kesmiþtim.
neyseki seninle alasý yok. 
Sosyal Medyada Paylaşın: