Rüzgâr yalnýzlýkla dans ediyordu Sahilinde Lamosun. Yalýnayak arþýnlýyordu kumsalý Gezgin hayal güruhu. Dal çýkardýðý sararmýþ örtüsünü saçýyorken etrafa.. Çarpýk ayak izlerinin yerini Kar beyaz köpük dolduruyordu.
Lamos-un yalnýzlýðýný yalnýzlar paylaþýrken, Narýn ayaklý esmer kadýnýn sahil gezintisi, Hiç bitmeyecek gibi sonsuza doðru akýp gidiyordu
Lamosun meltemiydi, gün sýcaklýðýný soðutan yorgun bedenler Lamos mahmurluðuna esir misali teslim oluyordu. Her karanlýk kendi sülietinin heykelini yontarken, Gafletin esiri ruh Nar yataðýna usulca kývrýlýyordu. Eskinin cürretkar tahrikidir buralarda dolanan Niceler zebun oldu yamacýnda sahilin. Nice batýk gönül vardýr Lamosun karamsar sahillerinde.
Atila Yalçýnkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atila yalçınkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.