"Mefkûremiz" deyip çýktýk yollara,
Öðrenmedik bizler ilm-i siyaset.
Bürünmek lazýmmýþ birçok rollere,
Bari belleyelim ilm-i hamaset.
Kiminle konuþsak, politik deha.
Kendinin deðeri biçilmez paha.
Baþkasý sivrilse olmalý imha.
Hücrelere girmiþ, artýk habaset.
Yetmiþlerde akla, gelmezdi para,
Þimdilerde ise, azamet lira.
Ýdealler bitti, açýldý yara.
Çýkar haber saldý, geldi necaset.
Kapýlarýn önü süprülmez oldu.
Ýdeal torbasý parayla doldu.
Gidiþatý gören saçýný yoldu,
Yaklaþtý bir ara, kaçtý kiyaset.
Tutkalý aþýrý harcarsa usta,
Koltuða verirler, artýk mazbata.
Gün gelip olursa, siyasi mevta,
Yetiþir yakýný, ister veraset.
Kargayý sevenler arasa baþkan,
Hiç bilmeyen olur, aniden uzman.
Kartalý görse der; "Bu karga saf kan",
Kuþaktan kuþaða baþlar riyaset.
Bulut çok aðlarsa, olur bir afet.
Çorak ise toprak, yaðmur ziyafet.
Dengeyi tutturmak asýl marifet,
Terazide sýrrý, çözer feraset.
Olsun artýk her þey, bu vatan için.
Nezaket var iken, bu kavga niçin?
Birbirini yersen, kafa tutar Çin.
Coþkun’un isteði, sade nefaset.