üzgün güneşe çağrı*
ahker
üzgün güneşe çağrı*
üzgün güneþ! kendini gizleme benden
bucak bucak kaçma bulutlar ardýna
yeterince yanmýþým, yýkýlmýþým
bir sýrdaþa gereksinmem var
o sen olabilirsin istersen
bucak bucak kaçma bulutlar ardýna
yanýma gel, elimden tut, bir þeyler söyle
yuvasýný yitirmiþ kuþlardan söz et
sevgiye susamýþ çocuklardan
gün ortasýnda
yeterince yanmýþým, yýkýlmýþým
türkülerim daðlarda
kaygýlarým sýrlarda
apansýz acýmasýz
vurulmuþ da kalmýþým
bir sýrdaþa gereksinmem var
yüreðimi hararetle sarmalayacak
karanlýklar büyürken: kocaman, kirli
frankeþtayn olmuþken gündüzler bile
dur-durak bilmeden yaðarken kar
o sen olabilirsin istersen
sözümün uðuru, gözümün nuru
ölümüne sevmelerin elebaþýsý
yaðmurun ve yaþamanýn yorulmaz yorumcusu
mor-ötesi bir ýþýkta sessiz serüven
üzgün güneþ: þiirimin suç ortaðý
kýþkýrtýcý olduðu kadar deliþmen
(*): Eksik Kýrlangýç, Nisan 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.