Oysa diye baþlamak vardý hikâyeye
Ýçinde kurup kaldýrdýklarýmla
Olsun
Açýk havada
Baþ aðrýsý ne garip
Saklamasý zor zaman çýðlýðýný
Yýldýzlar itirazda ve kýskanç
Ayaðý sürçer üstelik
Gözüme düþen kirpiði öptüðümde
Sallanýr ruhum sabaha karþý
Tüten baca üstünde
Rüzgâr da üþüyor biliyorsun
Evlerden sokaklara kaçan öfkeler
Ayak altýnda büyüdükçe büyür
Binlerce kül zihnin bataklýðýnda
Körler ordusu ulemadýr ince iþlerde
Cümlelerin geri dönüþü yok
Kýr çiçeklerinin soyu tükenmiþ
Kanlýca sýrtýnda
Soðuk hava bulutlar yere düþtü düþecek
Kalabalýklarda inatla yapayalnýz
Baþka bir fikir söyle de
Ahh! Anlamasýnlar aðladýðýný
’Oysa diye baþlamak’
Þafak vakti takýlýyor dilime
Ýçime fýrtýna gibi yaðar sessizlik...
Ummuhan Yýldýz