KİRAZ AĞACI (7)

Dün
2019 yýlý baþýnda
akraba ve dotslarýma
Ýstanbul’da 4 günlük bir ziyaret yaptým
Kiraz Aðacý’m.

Ýnsanlar yýðýnlarca,
yitirmiþ yalanlar insanlýðý,
her köþeye asýlý beton bir aný...
Ýnan,
yitmiþ-gitmiþ insan.

Bugünse
bir fotoðraf gördüm,
internette;
Rahmetli Zeki Alasya 19 yaþýnda,
güldüm.
Onu o yaþta tanýyamadým
Kiraz Aðacý’m.
Ama o Hal’oðluyla okumuþ Vefa Lisesini,
halamda tanýr onu, rahmetli.

Neyse; Bense;
Yozgat Ýkinci Jandarma Alayý,
Bando Bölüðü yazýcýsý,
"Hababam Sýnýfý Sýnýfta Kaldý"
oyununu oynayacaðýz.
Cenk Güner,
oda er,
yer yine ayný yer;
Deve Kuþu Kabere Tiyatrosu,
yine ayný salon-ayný sahne,
kýrmýzý abajurlu yuvarlak masalar...
Oyun sonu;
Kuliste Zeki Alasya ve Metin Akpýnar.
O, Hal’oðlumu tanýdý, halamý sordu,
-vefa’lý yâr-
bense Vefa’dan ayrýlma bir hýyar,
Vefa Lisesi Marþý’ný birlikte söyledik onla,
-hergele makamýnda-
oyunun metnini aldýk ve ayrýldýk.
Oyunu Yozgat’ta oynadýk,
onu andýk.

Dün anýlara
4 günlük bir göz attým Ýstanbul’um;
Yýllar girmiþ araya, yalanlar yýðýnlarca,
her köþeye takýlý betonlaþmýþ bir aný,.
Bilsen;
Yitmemek için direnen
sadece içimdeki çocukluðum,
sense çok uzaksýn benden
Ýstanbul’um.


Sosyal Medyada Paylaşın: