Elmas yansýma
kýrgýnsý gecelerde
tin sessizliði.
Nehirlerinde
dalgýn düþler ovasý
sýrýlsýklam güz.
Akþam güzeli
sadece düþ toplardý
aklýnda ayaz.
Esmesin rüzgârlar
saçlarýna dolanýr
unutur kalýr.
Rüzgarla sustu
aðaçlarýnsa dili
yaprak sesinde
Gözleri çocuk
alnýnda titrek izler
parmaðý sarý
Giderek düþer
nerde çiçek dökümlü
Uðurlayýþlar
Uzun güneþte
mandalýnda kurudu
sevda yazgýsý
Yaramaz evren
yýrttý elbisesini
aðaç dalýnda
Nehirleri giy
gözlerinle düþün ki
aðlama unut.
Düþteki çocuk
avuçlarýnda çamur
yoður dünyaný.
Aðaran güneþ
çimenler yýkandýlar
ýslýk sesiyle.
Haným eliydi
miski amber saçýnda
tutuþan yazlar.
Paslý sözlü gece
dilindeki pelesenk
hece sayýsý.
Kaldýr perdeyi
son kez ay ýþýðýnda
aç camgüzeli
Güz biniyordu
yalnýzlýk trenine
el sallayarak.
Eylül aðladý
Kalan bakýþlarýyla
Büktü boynunu
Bekle diyerek
Yine geleceðim ah
Þiir hasadýna…