K I R I L G A N

. . . allah’a




"rahimden düþtükten sonra süt tadýnda intihara dönüþür
hayat her nabýz atýþýyla biraz daha çatlarken kalp"


fýrtýna örtmüþ üzerini
temizsin

onlarsa duraðan dalgasýz
kirli

ay batmýþ içine
gözlerin yakamoz

-kaným yükseliyor sen yaklaþtýkça içime-

öyle mezar ki
toprak mavi

öyle þafak ki
gün gece leþi


katilinin kaburgasýndan bir gül yaratan sevgilim
. . . daðýlmana izin vermeyeceðim


koþmalý avuçlarýndaki deniz atlarý
yüzümdeki derin ormana
mevsimlerden okyanus
aylardan med-cezirken


uçurtmalarla evli bir çocuk kalbi taktým boynuna


-uyandýr aklýmdaki doldurulmuþ hayvanlarý-

nefeste kuruyan ýrmak
aðýzda çürüyen çöl
dudakta mercan kesiði

-baþýmý göðsünde unutunca patlýyor sistem-

kopuyor fýrtýna senden
kayboluyor dalga sesleri
ýssýz bir doða
ve kir kalýyor uyandýðýn yerde


. . . daðýlmana izin vermeyeceðim
t a n r ý m


Sosyal Medyada Paylaşın: