kar yaðýyor yine
arasýnda sevgi de yaðsa geçiyor usumdan
lâpa lâpa, en girilmez sokaklara
sokak hayvanlarýna varana deðin
güzel yüreði yansýsa insanýn
taþ çatlasa
dönüp bakmasam arkama
sevgi geliyor mu diye
balkona çýktýðýmda kar gözlü sevgi
yaðsa üstüme
ekmek kokan bir tandýrýn önünden geçer gibi
koklasam doya doya
bilirim vermektir sevgi
ne varsa elinde
bir bardak suyu bölüþmek
kaldýðýnda susuz çölde
bir parça ekmeði pay etmek
kaç kiþiyle
biraz yumuþatmak belki taþ yüreði
tuz biber ekmemek yarasýna
patates dilip sarmak aðrýyan baþýna
deva olmak
önünü açmak suyun
çýkarmak kuyudan
umudunu
kar yaðýyor yine lâpa lâpa
alýp götürüyor beni
çocukluk günlerime
üstümde bir yelek
ayaðýmda naylon ayakkabý
kayýyoruz arkadaþlarla
tutunarak birbirimize
çýkmaz sokaðýn aralýk bir yerinde
buzlu küçük tepeden
bizi arýyor belki sevgi..
05. 01. 2019 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.