SABIR VE TESELLİ
Kýrýldý yine gönül, girdi araya ayrýlýk
Bir masaldý sanki hayat, yaþanmamýþ gibi günler
Ne muhabbetler kaldý, ne de tebessümlü yüzler.
Yitirmeye alýþmalý,bulmak için hep yeniden
Ayrýlýk treni gelir,sessiz,matemli ve aniden.
Neye meyil verseniz de tutamazsýnýz ebedî
Elleriniz kalýr bomboþ,iþte gerçekliðin resmi.
Hoþ bir iki söz, tatlý gülüþler bakîdir
Dolmuþsa zamaný anýn,ayrýlýðýn da vaktidir.
Ýrade bir kemiyettir, doðru kullanmalý onu
Bulmuþ iken sevgileri,doldurmalýdýr o aný.
Girer yollar aramýza,tekâmül eder þu kader
En mutlu anlarýnýz da bir mum gibi erir, yiter
Olsun, ne yazar ki kader, uhuvvetle kalalým biz
Sabýr denen o güçten, daðlarý da eritiriz.
Kalem olsun bizlere dost, ne de samimi bir zemin
Yazýnca rahatlar insan; gönül,zihin ne de dingin
Ruh yeterki özgür olsun,gerisi ne gerek bana
Zenginlik belki de budur, gerçeklik arenasýnda.
Ýstemem mal, servet; almam emeksiz bir yemek
Duyarým emeðe saygý, her iþte terlemek gerek
Belki unutulur acýlar, buruktur elbet ayrýlýklar
Verelim iþe bedeni,özgürleþsin köhne ruhlar.
Sevgilerle beslensin o, hayat denilen uzun yol
Açsýn ayrým yapmaksýzýn düþkünlere yardým bu kol.
Güzel söylesin þu dilim, tatlý olsun aþ,ekmeðim
Anladým ki ayrýlýklar, tuzu biberi hayatýn
Çökmemeli asla yere, anlamý olsun derince
Yýllar sonra görülür ki kalmýþ geride tüm dertler
Tebessümler daim olsun, güzel günler gelecekler.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.