Maziyi Arayan Adam

Kuþ gibi uçup giden, çocukluk anlarýmý,
Muþlu Tepesi’nin zor yokuþunda aradým.
Ýçim içime sýðmaz, coþkulu yanlarýmý,
Karasu Çayý’nýn gür akýþýnda aradým.

Bitmiþ eski sevdalar, vefa hani nerede?
Mutluluklar küflenmiþ, siyah-beyaz karede,
Öz aþký bulmak için, gezdim dað, taþ, derede;
Menekþe, sümbülün mor nakýþýnda aradým.

Ýçim aðlayan nardý, dýþým parmak üzümü,
Harallara sýðmayan, gam-çileli özümü,
Düz Amik Ovasý’nda, esmerleþen yüzümü;
Kýpkýzýl güneþin kor yakýþýnda aradým.

Yaþantýmýz turfanda, esamesi yok dünün,
Kabak tadý veriyor, karpuzu da þimdinin,
Þerbetçi Hasan ile Simitçi Hamidi’nin;
Sýrrýný, alnýndan ter döküþünde aradým.

Hayat ç/aldý doyumsuz, gencecik yýllarýmý,
Gurbet kýrdý boy veren, incecik dallarýmý,
Dönecekken sýlaya, kaybolan yollarýmý;
Amanoslar’a sis-kar çöküþünde aradým.

Kýrýkhan’a gelince, ciðerim oldu kebap,
Teker teker azalmýþ, göçmüþ idi dost, ahbap,
Heyecanla karþýlar, kucaklardý anam hep;
Mavi gözlerini gar çýkýþýnda aradým.

Vasi Bey’e seslendim, bu þehrin piri sensin,
Iþýnla bedenimi, zaman geriye dönsün,
Lirik bir þiir oku, bari hasretim dinsin;
Maziyi efkâr efkâr bakýþýnda aradým.

29.12.2018
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın: