özgürlük desem, el açýp istesem
zehre mi banmýþ olurum ekmeðimi
gözlerinin önünde yanlýþ hükümlerle
üstüme su sýkar mý tomalar
var güçleriyle hem
rengine bakmadan bayraðýmýn
sözümü acýya boyayarak aldýklarý emirle
üstlerine vazife gibi çiðneyerek, insan onurunu
hani herkes suskun
bir hayalet karþýsýnda kalmýþlar sanki
olaðan dýþý bir þey sayýlmýþ hak aramak
suçmuþ derdini þu kadar duyumsatmak
hemen rengi atar karalarýn
kýsar göðün yaðmurunu bile
koca koca binalarla
öldürülür aðaçlar!
bir geçit var mý bakýyorum
bu tünelden karþý kýyýya
nasýl geçer çocuklar
hiç yalansýz yürekle
söylerler mi þarkýlarýný
sözgelimi, onuncu yýl marþý gibi
bir marþla!..
16. 12. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.