Al Beyaz Sevdam
Sen süzül göklerde, yýldýz-hilâlim,
Aþkýnla fýrlýyor, kalbim yerinden.
Var mý benim senden, özge helalim?
Ezelden vurgunum, sevgim derinden.
Þuheda kanýdýr, çehrenin rengi,
Nazlý bir gelincik, kýzýl afetsin.
Uðruna kazandýk, en çetin cengi,
Yan bakaný sanma, ceddim affetsin.
Kutsal emanetim, haklý gururum,
Þerefim, namusum, alýn yazýmsýn.
Iþýksýz, gölgesiz, nasýl dururum?
Günümde, gecemde, sen hep lazýmsýn.
Rüzgârlar öperken naif tenini,
En yüksek burçlardan, bana gülüver!
Dalgalanman türkü, en güzel ninni,
Doyamam seyrine, öyle kalýver!
Sen aldýðým nefes, sen hürriyetim,
Yurdumun en mahrem, en soylu süsü.
Seninle payidar cumhuriyetim,
Sen yarýnlarýmýn, mümtaz ülküsü.
Bayramda, marþýmda, her anýmdasýn,
Gönderimde perde perde açarsýn.
Damarda dolaþan, al kanýmdasýn,
Mehmet’in nâþýna, nurlar saçarsýn.
Sonsuz selam olsun, þanlý bayraðým,
Kahramanlýk öyküm, baþýmda tâcým.
Seninle bahtiyar, vatan topraðým,
Su gibi, nan gibi, sana muhtacým.
Ýmrenir semada, uçuþan kuþlar,
Cem olur altýnda, þevkle insanlar.
Sineler bir vurur, dik durur baþlar,
Varsýn cezbin ile, mecnun sansýnlar.
Ölürsem üstüme, sevdamý serin,
Ebedi uykuda, ruhum dinlensin!
Kaç metre altýnda, yatsam da yerin,
Baþucuma dikin, kabrim þenlensin!
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.