Sor Beni

Neredeyim diye merak edersen?
Yad ellere sürgün, kuþa sor beni.
Niçin sesi çýkmaz, haber yok dersen?
Yol kenarý dargýn, taþa sor beni.

Kimse bilmez dýþtan, gülüyor sanýr,
Beni herkesten çok, dertlerim tanýr,
Sýzlayan yaralar, sessizce kanar;
Ta derinden vurgun, döþe sor beni.

Her gece derbeder, dolaþan benim,
Gariple ekmeði, bölüþen benim,
Banklarda soðuða, alýþan benim;
Tütün saran kýrgýn, keþe sor beni.

Gözümde tüterken, yâr buram buram,
Uçurumlar vardý, uzaktý aram,
Hayaller kýrýktý, uykular haram;
Kabus dolu gergin, düþe sor beni.

Þiirler birikti, ciltlerce kitap,
Vefasýz olana, eyledim hitap,
Yazmaktan parmaklar, düþerken bitap;
Kaðýt-kalem yorgun, tuþa sor beni.

Her türlü yamuða, oyuna doydum,
Baþkasýna deðil, nefsime kýydým,
Erkekler aðlamaz, tezine uydum;
Gözde donmuþ durgun, yaþa sor beni.

Ne aza üzüldüm, ne çoða taptým,
Aþk makarasýnda, en kavi iptim,
Ýncimdim, inceldim, yüz yerden koptum,
Tekrar onar bir gün, baþa sar beni.

11.12.2018
Muhittin Alaca








Sosyal Medyada Paylaşın: