gördüðüme inanamadým sokaðýn adý sen olmuþsun bir de sana mahsus o öldürücü gülüþün
ne kadar düþlesek de bir düþün gerçek olduðunu rüyamýzda görsek inanmayýz
ikimizin adýný da yan yana yazmýþ keratalar bizim mahallenin afacan çocuklarý iyi de yapmýþlar hani
demek ki o kadar belli oluyordu ha demek ki sýðdýramamýþýz içimizden taþmýþ þimdi akþamlarý her eve dönüþümde yadýrgamýyorum oralarý sanki her yer bizimmiþ gibi
göðsüm kabara kabara dolaþýyorum sokaklarda Bundan böyle her yer bizim- Ýstanbul bizim en güzel seven bizdik gibi
çocuklar anlamýþlar görmüþler sokaðýn sefilliðini duvarýn garipliðini gidermek için bir sevda çizmiþler iki yürek yan yana o esrarlý gülüþünü bile
iyi de yapmýþlar hani
adýmýzla süslemiþler
iki satýr da þiir yazsalardý ya Tarancý’dan mesela Atilla’dan belki bir de türkü kum gibi Ahmet kaya’dan
þimdi bir dua da istemez mi bir fatiha dua istemezler mi ruhlarýna
nerdeen nereye geldim
hafta sonlarý dolaþmaya çýksam bir bakýyorum bizim sokaktayým yine sen yoksun evet yoksun ama adýnla gülüþün bizim sokaðýn yarý yarýya yýkýlmýþ duvarýnda mazeret gibi
Yüksel Nimet Apel 22/Nisan/2017/Cumartesi/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.