Herkes Birbirini Öldürüyor

bir yalnýzlýk çöktü
gene üzerime
gene sýradan bir ah çekiþle
yine gözlerim kaymýþ çerçevesiz
duvar iliklerine
uzun uzadýya bir düþünce içindeyim
neden herkes
birbirini öldürmek zorun da kalýyor
bu zamansýz zaman dilimin de
herkes mi katil
neden yüzlerin de bir maske
ve neden ellerinde
baþkalarýn parmak izlerini taþýyor
oysa herkes birbirini sevmek gibi
bir duyguyla zaten öldürüyor
ne silaha
ne ilaca
nede boðmaya
gerek var
zaten herkes bir zevk peþin de
anlýk mutluluklarýn tadýný çýkarmakla
yetinmeye çalýþýp duruyorlar
bir avuç asalak
oysa sevmek öyle bir þey ki
sevdiðinin yüzündeki gülüþlerine sadýk kalmak gibi
göz yaþlarý aktýðý anda
kuru topraða düþmeden tutmak gibi
ya da uykudan uyandýðýn an
o karþýndaki tebessüm dolu
samimiyetle yüzünü yýkamak gibi
mutluluk sancýlarý arasýnda sýkýþýp
her gecede
ayný sýcaklýða sarýlýp hiç uyanmamak gibi
ve her sabahýn
ezan sesindeki uyanýþýn yakarýþý gibi
hep onunla secdeye kalkýp
her dua da amin demek gibi
iþte benim aþk bildiðim böyle bir þey
ama kimse kimseyi sevecek kadar sevmiyor
herkes gýrgýr da - þamata da
seviyorum deyip
ölüyorum senin için demeye kadar sürdüler aþký
oysa aþk dediðimiz
ölmek yerine yaþamak
yaþarken de sahiplenmek
ama kimse bunun farkýn da deðil
demek ki aþk
sadece yalnýz sevmek
ve yalnýz yaþamak
ya da oturaklý bir ölümü beklemek
halini aldý en sonun da...


#Peryasýz
Sosyal Medyada Paylaşın: