Her Defasın da

sonuç deðiþmedi
her kapýnýn ardýn da
gene dehþet dolu bir bozguncu
gene yüzü maskeli bir hýrsýz
ve yine ezilen ben gibi bir ben
ne zaman bir kapý açýldý desem
çok þükür deyip yönelsem
bir irkilti
bir titreme
bir korku
ve bir de endiþe
kat kat katlanýp
iliklerimin en ucra yerine ulaþýveriyor
sanki gecenin hýçkýrýk gürültüsü
sanki sabahýn kahkaha lanetleri gibi
her nefessiz kalýþýmda
her boyun aðrýsýnda
kendimi býrakýveriyorum
yataðýn terli voltasýna
evsiz, sokaksýz ve çukursuz
ne idüðü belirsiz bir yamalý örtü
sadece çýðýrtkanlýðýma örtmekle yetiniyorum onu...

ne lanet iþe kalkýþtým ben de bilmiyorum
her kapý açýldýðýn da
iþte iþte iþte ve yine iþte
deyip koþuyorum
belki aradýðýmý bulup sarýlýrým ümidiyle
ne yazýk bana ki
hep duruþun dan çok gürültüsüne kapýlýp
hayatýma bir aforoz çýkartmakla yetiniyorum
umutlanýp her defasýn da
kendimi kandýrmayý neden bu kadar baþardýðýmý bilmiyorum

hasret kurak bir arazi ben de
cemaatle yaðmur duasýna çýkan
abdestsiz biri oldum sanýrsam
bütün belalar beni buluyor
bir umut baðladýk iþte yaðmura
belki üzerimize rahmet yaðar da
bizde temize çýkarýz
açýlan kapýlar zindan olmak yerine
için de mutlu aile tablosu haline gelir
bir ben
ve bir ben dediðim biri daha var ki
o da benim gönül mabedim
baþka da bir suret olmasýn
hayal kurmak ne güzel.

aklansaydý keþke kalbim
her defasýn da
ayný taþa takýlýp düþmekten yoruldum
dahasý düþtükten sonra kaldýranýn olmamasýn da
iþte meselede burada ya
taþa takýlýp düþmekte deðil
taþa kalýp düþtükten sonrasý...
ne diyeceðimi bilmiyorum
aziz bir hayat
içinde yaþayan boþ oyuklar
ve bir ben deyip yaþamakla yetinen
kocaman bir aðustos böceði ordusu iþte.
onlarla yaþamaya mecbur kaldýk... :( :( :(

#Peryasýz
Sosyal Medyada Paylaşın: