Ardýsýra geldi kelimeler de karýþmadý zihin Hayattý menbaý sözlerin tek hazine degildi beyin O yazmaya baþladýðýnda durdu ve geriye aktý zaman Hýzý zamansýz dý, o duramazdý ilham geldiði an
Ve geldi ilham, iþledi zihin, söyledi akýl, hükmetti el kaleme Kalem baþladý kaðýt pistindeki dansýna, tükenip yok olma pahasýna Aktý mürekkep bakir beyazlýklarýn derinliklerine tüm siyahlýðýyla Ve baþladý, kelam inkiþaf etti, hayat zuhur etti satýrlarda
Dayanamadý ilhamýn gücüne kýrýldý kalem, aktý mürekkep Baþladý ve duramazdý, siyah ve beyazýn hüküm sürdüðü bu renk cümbüþü Kan mürekkep, el kalem oldu ve durmadý aktý kelam kan kýrmýzý Tek var olma sebebiymiþçesine yazdý, varlýðýndan damla damla
Saf beyaz, kan kýrmýzý, karýþtý birbirine, tutkulu bir vuslat gibi Hiç tükenmeyecekmiþçesine, tükeneceðini bile bile, aþk gibi Sanma ki son damla kanla bitecek o yazar, hayat gibi O artýk aþk dolu satýrlarda tadacak yaþamý, sonsuzluk gibi
Þ. Tarýk ZÝNCÝR Sosyal Medyada Paylaşın:
ZİNCİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.