Yaþamak istiyorum; Göçmen kuþlar gibi, Özgürcesine...
Yaþamak istiyorum; Engin dalgalar gibi, Hoyratçasýna...
Yaþamak istiyorum; Semadaki yýldýzlar gibi, Büyülercesine...
Yaþamak istiyorum; Coþkun sular gibi, Sýnýrsýzcasýna...
Yaþamak istiyorum; Bir deli rüzgar gibi, Hayaletçesine...
Yaþamak istiyorum; Hudutsuz evren gibi, Engincesine...
Yaþamak istiyorum; Ah þu insanlar gibi, Ölümsüzcesine..!
Nedense yapamýyorum. Acizim, biliyorum. Hadsiz ihtiyacým var, sayamýyorum. Birine bile, güç yetiremiyorum. Hayata meylediyorum. Sadece düþünüyorum. Ve yalnýz kalýyorum, Çok yalnýz!
Yaþamak istiyorum; Var olan her þey gibi, Kusursuzcasýna...
Yapamýyorum! Bende bir maya var, biliyorum. Ýlmek ilmek dokunuyorum. Ýþlersem, parýldýyorum. Boþlarsam, kararýyorum. Hem de ne kararýyorum. Karadelik gibi, zerre býrakmýyorum. Hayatý içime çekiyorum. Uyarmadý deme, ha patladým ha patlýyorum. Varsay ki boyut atlýyorum. Sonsuzluða, özlemle yol alýyorum.
Evet aklýn karýþtý, biliyorum. Seni de anlýyorum. Sarhoþun yazdýðý okunmaz diyorum. Kendimden biliyorum. Ve artýk susuyorum.
Þ. Tarýk ZÝNCÝR 05.12.18/19.19 ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZİNCİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.