Küçük Kız
Yapma baba dedi minicik bedeni gibi tir tir titreyen sesiyle.
Çatýk kaþlarýnýn altýndaki buðulu gözler kapanýyordu adamýn her bir darbesiyle.
O savunmasýz küçük meleði de tuttu kolundan savurdu duvara annesiyle.
Korkudan dayanamadý düþüverdi yere küçük kýz prenses elbisesiyle.
Unuttu geç kadýn bedeninde renk renk taþýdýðý bütün acýlarý.
Taze yaralar açýlýrken kapanan gözü ile yüzündeki morluklarý.
Dudaðýndan sýzarken burnundan damla damla akan kanlarý.
Adamýn karþýsýnda dimdik tuttu hýrpalanmýþ bedeninden artakalanlarý.
Aðlamaktan kýzarmýþ gözlerini dikti adamýn öfkeden kudurmuþ gözlerine.
Yanýndaki masaya yaslanarak aldý býçaðý güç gelen ellerine.
Ürkek bir ceylan deðil, vahþi bir aslan gibi atýldý adamýn üzerine.
Acýyarak son kez baktý kalbini de hayatýný da çalan adamýn donuk gözlerine.
Evet, evet bu benim kalbimde sýr olan yalnýzlýk hikayem...
O kadýn daha çocukken benden ayýrdýklarý güzel annem.
Ve tüm güzelliðini ondan alan, onu benden koparan babam.
Hasretle yanarken biçare annemi arýyorum bulamam?
Aile içi þiddeti kýnýyor dünyanýn bir köþesinde yaþanmaya devam eden bu dramý kalbinizin bir köþesine taþýmak için bu dizeleri kaleme alýyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.