soyunmuþ kuþlarý
çýplak kalmýþ kuþ aðaçlarý
Aralýk’a merhaba demiþ tek tük sarý yapraklar
yerde kýzýl, kahverengi
sanki üþümekteler
hiç duymadým ses yok
yerde gezinen köpeðin ayak çýtýrtýsý
bahçe duvarýnýn arkasýnda
utanýr gibi aðaçlar
sokulur birbirine
anladým ki gelmiþ kýþ
çoktan göç etmiþ kuþlar
nerde söylerler kimbilir
nerede verirler
Vivaldi’den konseri
bir hüzün çöktü içime
geçerken oradan
kulaklarým aradý
bu pes etmez koroyu
býkmadan yaþamý besteleyen
küçük yürek seslerini..
05. 12. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.