Bir harp ki barut gibi tutuþtu cihan. Yýkýldý umutlar, yýkýldý evler hep viran. Kahpe bir kurþun bulabilir seni her an. Yaþamak zulüm ölüm tek kurtuluþ o an.
Uykusuzluktan kýzarmýþ, kapanmamaya yeminli gözler. Her köþede serilir boylu boyunca, tertemiz, kirli bedenler. Toz topraktan katman katman kir kaplamýþ tenler. Su nerede ki bulasýn, onu bir tek taze kan temizler.
Kana kana su içen insanlar... Su için kan döken insanlar... Dökülen kanla büyüyen insanlar... Büyüyemeden ölen insanlar...
Ýyi, kötü, güzel, çirkin, hepsi insandýr. Bana sorsan kimi melek kimi hayvandýr. Bir damla su için YA RAB bu ne kavgadýr. Unutma Ey Cahil Fani asýl güç O’ ndadýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZİNCİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.