yukardan bakýn görmezsiniz çatý çatýya deðer sanki çýkmaz sokak bir pencereden diðerine uzatýnca elinizi alýr gibisiniz saksý çiçeðinin gülünü
birbirine çocukça dil çýkarýr evler nedense hiç bir ev geçemez gövdesinden ileri bir evde tüm görünür mahalle camiinin minaresi diðerinde yarým müezzin ve tüm ezan sesi
bir kümesin üstünde kedinin kuyruðunu çekmeye uðraþýr sokaðýn aptal çocuðu, gözleri fal taþý gibi açýlmýþ pencere camýný týklatýr alt kattan biri parmaklarýnýn dýþýndadýr bütün gücü
içine girmeden anlaþýlmaz nasýl yaþanýr kim toplar çarpýk yüzünü taþtan çamurdan birinin orada çocuklarý kovalamasý yetmez görmezden gelmesi kadýnlarý kýzlarý
unutulur oya ören eller, yarýnýn tapusudur onlarýn eseri yetiþen çocuklar bahçeden ürünü yüklenip getirenler geleceðin yürüyemeyen anneleri
giriþte bizim evin duvarýnda huzur sokaðý yazar sessiz bir anýna rastlamýþtýr ismi yazan memur sormuþtur bir kaç eve ’ ne koyalým sokaðýnýzýn adýný ’ ses çýkmamýþtýr kimseden sözümüz geçmez diye
buradan girin oradan çýkamazsýnýz dememiþtir hiç kimse adý belli deðil mi çýkmaz sokaðýn kimse baþýný alýp gitmemiþtir huzura mutluluða biri para kazanmanýn yolunu ararken yoksullukta diðeri acýsýný yazacak bir duvar aramýþtýr..
27. 11. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.