Kasımpatılar
Ayazý yiyince, kurudu güller,
Direnip durdunuz, kasýmpatýlar.
Kýymetin bilemez vefasýz eller,
Gönlümdür yurdunuz, kasýmpatýlar.
Ne yaz kaldý, ne güz, göçüp gittiler,
Þen þakrak turnalar, uçup gittiler,
Terk etti sevenler, biçip gittiler;
Bana can verdiniz, kasýmpatýlar.
Güneþ gibi açýn, içim ýsýnsýn,
Kokunuzu saçýn, beldeme sinsin,
Onulmaz dertlerim, bir nebze dinsin;
Halimi gördünüz, kasýmpatýlar.
Kurarken hayaller, pembe düþleri,
Hayat geçirdi hep, tene diþleri,
Tek baþýma kalýr iken kýþlarý;
Kuþatýp sardýnýz, kasýmpatýlar.
Bahçede, balkonda, rengarenksiniz,
Umudu bitmeyen aþka denksiniz,
Alaca’ya þiir, ilham, þevksiniz;
Bir demet sýrdýnýz, kasýmpatýlar.
22.11.2018
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.